این بار محققان هشدار تازه ای درباره تلویزیون و به ویژه اثر آگهی های تبلیغاتی آن روی کودکان داده اند. آنها در جدیدترین پژوهش‌های خود نشان داده‌اند تماشای آگهی‌های بازرگانی که مواد غذایی را در تلویزیون تبلیغ می‌کنند،
کودکان چاق را به پرخوری تشویق می‌کند. این یعنی هم استقرار یک عادت غلط تغذیه ای در کودک که تا بزرگسالی با او خواهد بود و هم چنبره‌زدن مار چاقی بر سینه کودک بی گناه که می‌تواند او را مستعد بروز انواع و اقسام بیماری های قلبی، دیابت و ... کند.
به گزارش آسوشیتدپرس، محققان دانشگاه لیورپول که در «پانزدهمین کنگره چاقی در اروپا» در بوداپست نتایج بررسی های خود را ارائه کردند، رفتارهای غذایی ۶۰ کودک ۹ تا ۱۱ ساله را در هنگام تماشای کارتون، پس از پخش آگهی‌های بازرگانی تبلیغ مواد غذایی و اسباب بازی، بررسی کرده‌اند و متوجه شده‌اند مصرف غذا پس از تماشای آگهی‌های تبلیغاتی مواد غذایی تفاوت معنی داری با مقدار غذایی دارد که همان بچه‌ها، بعد از تماشای آگهی‌های تبلیغاتی اسباب بازی، مصرف می کنند.
مقدار غذای مصرفی بعد از آگهی خوراکی ها، در تمام کودکان و با هر وزنی، به طور قابل توجهی بالا رفت، اما درصد آن در بچه هایی که اضافه وزن بیشتری داشتند، بیشتر بود. به این ترتیب که کودکان چاق ۱۳۶ درصد بیشتر غذا خوردند، کودکانی که اضافه وزن داشتند ۱۰۱ درصد بیشتر خوردند، در حالی که کودکانی که وزن عادی داشتند ۸۴درصد بیشتر غذا خوردند.
بررسی های دقیق‌تر این محققان نشان داد نوع انتخاب بچه ها هم بعد از تماشای آگهی خوراکی ها تغییر می کند و به سوی کیفیت نازل تر و ناسالم‌تر سقوط می کند. آنها می گویند بعد از تماشای این آگهی‌ها، کودکان چاق به طرز معنی‌داری و بیش از پیش هوس خوردن تنقلات چرب تر به سرشان می‌زد و همین تنقلات را هم برای خوردن انتخاب کردند.
آمارهای متعدد نشان می‌دهد که چاقی کودکان، سیر نگران کننده ای را در جهان، به ویژه در کشورهای غربی، در پیش گرفته است. به عنوان مثال تنها در انگلستان، 14درصد از بچه ها، در رده «چاق» قرار می گیرند و 30 درصد نیز یا اضافه وزن دارند و یا چاقند.
به همین علت چنین مطالعاتی اهمیت فراوان دارد. تبلیغات مربوط به تنقلات بی‌ارزش در خلال برنامه‌های کودکان، از سال جدید میلادی در انگلستان ممنوع شده، با این حال کارشناسان معتقدند هنوز هم کودکان در معرض این گونه تبلیغات قرار دارند.
البته شرکت های تولید کننده هم عقیده دارند که تبلیغات این گونه خوراکی ها باعث مصرف بیشتر این خوراکی ها نمی شود بلکه فقط نوع مارک انتخابی بچه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین جهت مطالعاتی از این دست می تواند تاکیدی باشد بر این که حجم گسترده تبلیغات خوراکی‌ها، به خصوص از تلویزیون، می تواند به نوعی مبلغ فرهنگ غذایی خاصی باشد که مبتنی است بر بی‌اشکال بودن مصرف این خوراکی‌ها.
